Ceza hukuku esas yargılaması

Esas yargılamaya sanık kişi, savunma ve savcılığın yanında tanıklar da davet edilir.

Mağdur çocuk veya genç bu davada en önemli kişidir. Kendisi çoğu durumda muhtemel suçlu ile yalnız başına kalmıştır ve böylece doğrudan tek tanıktır. Davalı kişi atılı suçlamaları kabul etmezse, mahkeme çocuğun veya gencin ifadesine dayanarak somut olarak nelerin yaşandığını tespit etmek zorundadır.

Esas yargılama mahkeme salonunda gerçekleşir. Burada asli ve fahri hakimler, savcılık, savunma ve tabii ki davalı kişi hazır bulunur. Tanıklar ancak davalı kişi sorgulandıktan sonra ifade verir. Bunlar, birbirinden ayrı bir şekilde sorgulanır.

Temel olarak ceza davasında "Dolaysızlık" prensibi geçerlidir. Yani bu, mahkemenin tüm kanıtları bizzat toplaması gerektiği anlamına gelir.

Tanıkları bir kez daha dinlemek zorunda olması da bunun parçasıdır. Bunun yanında "Sözlülük" ilkesi geçerlidir: Tüm önemli şeyler davada sözlü olarak ifade edilmelidir. Önceki bir ifadenin okunması yeterli değildir.

Bu nedenle şikayet çerçevesinde ifade mahkeme için sadece hazırlık amacı taşır. Fahri üyeler, yani fahri hakimler, henüz çocuğun veya gencin ifadesini bilmemektedir. Dosyalara tamamen bakamadıkları için ancak esas yargılamada kapsamlı bilgi edinme fırsatına sahip olurlar.

Hazırlık soruşturması sırasında bir hakimin görüntülü ifade alması gerçekleşirse, bu, çocuğun veya gencin mahkeme önündeki ifadesinin yerine geçebilir. Bu durumda mağdur kişinin genellikle bizzat mahkeme önünde ifade vermesine gerek yoktur.

Ceza davasının bir temel prensibi, kamusal karaktere sahip olmasıdır. Bu şu anlama gelir: Mahkeme süreci kamuoyuna açıktır ve izlenebilir.

Bu sayede mahkemenin çalışması dışarıdan basın ve toplum tarafından da kontrol edilir. Ancak kamuoyunu dışarıda tutma imkanı da vardır.

Kamuoyunun hariç tutulması için en geçerli yöntem kişilik haklarının korunmasıdır. Tanığın hayatından, onun korunmasını - örneğin mahrem alanını - ihlal edecek kesitlerin dile getirilmesi durumunda bu söz konusudur. Ayrıca kamuoyunun bilgilendirmesi ile sağlanacak çıkarların, bu koşullara ağır basmaması önkoşuldur.

Cinsel özgürlüğe karşı işlenen suçlarla bağlantılı olarak 18 yaşın altındaki kişilerin ifadesi alınırken, kamuoyunun hariç tutulması için başka nedenler gerekli değildir. Burada her zaman reşit olmayan kişinin korunmaya değer çıkarları ağır basar.

Prensip olarak mahkeme salonu dışında ve içinde bir karşılaşmadan söz edilir.

Mahkeme salonu dışında davalı kişiyle karşılaşmamak için öncesinde telefonla tanıklar için bir odada bekleme olanağı olup olmadığı sorulabilir. Mahkeme salonu için şu geçerlidir: Temel olarak davalı kişi hazır bulunmalıdır. Ancak mahkeme istisnai hallerde davalıyı duruşmadan geçici olarak çıkarabilir.

Davalı kişinin varlığında dinleme yapılmasının, tanığın sağlığı açısından ağır bir dezavantaj oluşturması ya da acil tehdit söz konusu olduğunda bu mümkündür. Bir tanık 18 yaşın altındaysa, bu kişinin sağlığı için önemli bir dezavantaj oluşacağından endişe ediliyorsa. Bu nedenle reşit olmayan mağdurların dinlenmesi sırasında davalı kişi çoğunlukla dışarı çıkarılır. Neler olduğunu bilmesi açısından mahkeme dinleme sonrasında davalı kişiyi bilgilendirmek zorundadır.

Tanığın sağlığı açısından ağır bir dezavantaj oluşturması acil tehdidi söz konusuysa", esas yargılamada da ayrı bir ifade almak mümkündür.

 Yani bu tanık ile birlikte sadece hakimin aynı odada bulunması anlamına gelir. Hazır bulunma hakkına sahip diğer kişiler ifadenin alınmasını başka bir odadan, çoğunlukla mahkeme salonundan, ekranlar üzerinden takip ederler. Reşit olmayan cinsel istismar mağdur tanıklarında mahkeme böylesi bir acil tehdidi çoğunlukla kabul eder. 

Mahkeme öncelikle kimlik bilgilerini sorar. Tanık, oturduğu yerin bildirilmesiyle tehdit altına girebileceği çekincesini açıklarsa, mahkeme ikamet yerinin yerine başka bir adresin verilmesi iznini verebilir.

Mahkeme başkanı, ikamet yerinin hiç kayıt altına alınmamasına da izin verebilir. 
Mahkeme ayrıca tanığı, yanlış bir ifadenin cezalandırılabileceği ve ifadenin dikkatli bir şekilde verilmesi gerektiği konusunda bilgilendirmelidir. Bu uyarı, mahkemenin bir kişiye inanmadığı anlamına gelmez. Yasa bu bilgiyi tüm tanıklara aktarır.

İfade vermek reddedilemez, çünkü tanıklık bir yurttaşlık görevidir. İfade vermek reddedilemez, çünkü tanıklık bir yurttaşlık görevidir.

Sadece özel, yasal istisnalarla düzenlenmiş durumlarda ifade vermeyi reddetme hakkı bulunur. Genellikle hakim, tanığın böyle bir belge veya ifade vermeyi reddetme hakkı olup olmadığı konusunda bilgilendirir.

Öncelikle mahkeme başkanı ifade almayı yönetir. Tanığı tamamen sorgulama hakkına sahiptir. Ancak genellikle bundan sonra yardımcı hakimler sorar. Ardından fahri üyeler soru soruma hakkına sahiptir.

İfade alma savcılık, savunma ve ardından gerektiğinde ek davanın temsilcisi tarafından devam ettirilir. Ek davanın temsilcisi, sizin tarafınızdan görevlendirilen ve davadaki haklarınızı koruyacak bir avukattır. 18 yaşın altındaki kişilerde bunların genel olarak mahkeme başkanı tarafından sorgulanması gerektiği koşulu bulunur.
 

Mahkeme, davalı kişiye atılı suçun, aktarıldığı şekliyle doğru olup olmadığını bilmek zorundadır.

Bunun için bir tanığın ne kadar iyi hatırladığı ve gerektiğinde örneğin nahoş şeyleri gizlemek isteyip istemediği açıklığa kavuşturulmalıdır. Bu nedenle tanıklar asla yalan söylememelidir. Bunun dışında tanık olarak bir ifade verirken hangi noktalardan emin olduğunuzu ve hangilerinden emin olmadığınızı, artık çok iyi hatırlamadığınızı ve neleri bilmediğinizi hatırlamanız önemlidir.

Sadece tanık olarak katılıyorsanız, ifadenizi verdikten hemen sonra mahkeme salonunu terk edebilir ve tanıkların tasfiyesine başvurabilirsiniz. Bu, seyahat masraflarını ve kazanç kaybını ikame eder.

Fakat tanıklar mahkeme salonunda da kalabilir ve burada dinlemeye devam edebilir. Zaten ek davacı olarak tüm dava boyunca hazır bulunma hakkına sahip olursunuz.

Bir suçun mağdurları, davalı kişinin hüküm giyip giymediğini veya beraat edip etmediğini öğrenme hakkına sahiptir.

Bir hüküm giyme halinde zarar gören kişiye, bir yaklaşma yasağının konulup konulmadığı veya tutuklanmış bir sanığa hapishane izni veya tatil verilip verilmediği bildirilmelidir. Bir firar durumunda yetkili savcılık mağduru bilgilendirmelidir. Mağdurun korunması için hangi tedbirlerin alındığını da ona bildirmelidir. Bilinmesi gerekenler: Bildirimler otomatik gerçekleşmez. Bu nedenle mağdur kişi olarak bunları mahkemeden veya savcılıktan talep etmeniz gerekir. Nasıl talep edeceğinizi avukatınız bilir.

Diğer bilgileri Federal Adalet Bakanlığı'nın "Mağdurlar için alfabe" broşüründe bulabilirsiniz.